Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
bölünmə — «Bölünmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bölünməz — sif. 1. Qalıqsız bölünə bilməyən. Bölünməz ədəd. 2. Bölünməli olmayan. 3. Parçalanmayan, hissələrə ayrıla bilməyən; bütöv. Keçmişdə atomlar materiyanın bölünməz hissələri hesab edilirdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bölünməzlik — is. Bölünə bilməmə, parçalana bilməmə, hissələrə ayrıla bilməmə; bütövlük, tamamlıq, yekparəlik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bölüşdürülmək — məch. 1. Bir neçə adam və s. arasında, yaxud öz aralarında bölünmək, paylaşdırılmaq. Bu günlərdə məhsul bölüşdürüləcəkdir. 2. Hissələrə bölünmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meyoz — is. <yun.> Reduksion bölünmə, yetişkənlik bölünməsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yarılanmaq — məch. 1. İki hissəyə bölünmək, yarıya bölünmək. 2. Bir işin yarısı görülmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cüz’ — ə. bax: cüzv. Cüz’i layətəcəzza bölünməz hissə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
inqisam — ə. hissələrə ayrılma; bölünmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kəsr — ə. 1) sındırma, qırma, parçalama; 2) pozma, xələl gətirmə; 3) riyaziyyatda: bir ədədin bir neçə hissəyə bölünməsi; 4) bax: kəsrə; 5) bir işin görülməmiş, yarımçıq qalmış hissəsi; kəsir … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
layətəcəzza — ə. 1) bölünməz, parçalanmaz; 2) riyaziyyatda: son dərəcə kiçik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
